6 februari 2016

 

Het was gisteren en vandaag weer zover. De oudste aap had zijn moeder en oma over gehaald om één nachtje te komen logeren bij opa en oma. Naast een houtworm is ie ook een uitstekende onderhandelaar. Hij vroeg om twee nachtjes, om één nachtje zeker te krijgen. Dat doet ie ook met snoepjes, koekjes, enz.

 

Na alle aandacht van oma gisteren, met veel chips/cola/knuffels/enz., was het vanmorgen mijn beurt. Ik was al vroeg in de werkplaats aan de gang, toen hij binnen kwam met de vraag of we samen nog iets gingen bouwen.

 

Een bouwpakketje wil ie niet meer, het moet tegenwoordig ook scratch zijn. Dus hout verzameld en na flink overleg moest er uiteindelijk een kruiwagen gebouwd worden. Zie hieronder het resultaat.

 

Vanmiddag was het feest over en werd ie  weer opgehaald. Alle gemaakte spullen zijn dus netjes ingepakt en mee naar huis gegaan. Zijn moeder mag onderhand ook al een vitrine gaan aanschaffen;-)
_________________
Groet,

Opa Henk

 

 

21 januari 2016

 

Vorige week is de oudste aap(Déon)  al weer 6 jaar geworden. Afgelopen zaterdag hebben we zijn verjaardag uitvoerig gevierd en hij kreeg van zijn 2 ooms en tantes een bouwdoos. Daarin zit dus wat gereedschap, lijm, hamer, verstekbak, spijkers en een zaag. Het groene handje is om de spijkers vast te houden, zodat ie niet op zijn vingers slaat.

 

Het is nog steeds zo dat wij op de donderdag mogen oppassen op de kleine apen. 's Morgen wordt de jongste aap afgeleverd en om een uur of 3 wordt de oudste van school gehaald. Toen ik vanmiddag thuis kwam van mijn werk, lag de bouwdoos al gereed op de grote tafel. Vanmorgen is hij meegegeven aan zijn moeder met de mededeling dat hij vanmiddag kwam timmeren. Hij was nog niet binnen of er werd al geroepen dat we aan de gang moesten.

 

Nu had ie een vliegtuig op de doos zien staan en die moest dan ook nagemaakt worden. De handzaag werd al gauw aan de kant geknikkerd, want opa had daarvoor machines staan die dat beter en sneller kunnen.

 

Na een flink uurtje zagen, timmeren, schuren en vooral lijmen was ie eindelijk gereed.... een dubbeldekker. Nog even een uurtje drogen en dan kon ie getest worden in de tuin. Hij is goedgekeurd en wij hebben weer een houtworm in de familie.

_________________
Groet,

Opa Henk

 

 

23 oktober 2015

 

Omdat het herfstvakantie is, wordt direct het oppassen uitgebreid met logeren bij opa en oma. Eerst zou alleen de oudste aap komen, maar omdat de jongste gezichten kan trekken waar oma bij smelt mocht die ook een nacht komen.

 

Vandaag hadden we dus alleen Déon en volgens afspraak moest er geschilderd worden. Zeil op tafel, opa's dure penselen er bij en kwasten maar. Er werd driftig geschilderd waarbij alle verfstanden ingenomen worden.

Ziehier het resultaat, op naar het volgende project

_________________
Groet,

Opa Henk

 

 

19 oktober 2015

 

Ik werd vanmiddag gebeld op mijn werk met de vraag hoe laat ik thuis kon zijn. De oudste aap(Déon) had namelijk nog iets gemaakt voor mijn verjaardag.

Afgesproken dat ik rond half 4 bij hem langs zo komen en zo gezegd... zo gedaan.

 

Toen ik binnenkwam moest ik maar even goed gaan zoeken wat ie gemaakt had. Na lang zoeken, zo speel je dat, haalde die trots een boot achter de bank vandaan. Speciaal voor opa gemaakt en voor op de botenkamer. Vanwege de dure hobby heeft ie er een schatkist bij gemaakt en de jongste aap heeft hier en daar ook nog een streep gekleurd.

 

Als trotse opa heb ik hem uiterst voorzichtig mee naar huis genomen en een mooie plek gegeven in de botenkamer. Met recht dus het mooiste Schip van de botenkamer. 

Nog mooier... we hebben vanaf nu de 4e generatie modelbouwer in de familie 

_________________
Groet,

Trotse opa Henk

 

 

11 oktober 2015

 

Opa en vooral oma passen regelmatig op de 2 kleine apen(zoals ik ze noem). In de normale procedure wordt op de donderdag de gehele dag op de kleinste gepast en wordt de oudste, door oma, van school gehaald. Dit betekent dat het na 15:00 uur afgelopen is met de stilte. De oudste wil namelijk altijd even met opa stoeien, waarbij de jongste ook nog even aandacht wil. Meestal gebeurt dat gillend.

 

Nu zat ik afgelopen donderdag aan de tuintafel mijn spanten te schuren toen oma thuis kwam met het hele spul. Toen ze mij aan de tafel zagen moest er dus getimmerd worden. Nu heb ik voldoende hout en beide apen werden dus voorzien van eiken blokjes, spijkers, punaises en een hamer.

 

De kleinste heeft zich vooral bezig gehouden om 5 punaises in een blokje te timmeren. Deze staat inmiddels bij pa en ma op de kast. De oudste had best wel wat wensen. Nu is het niet eenvoudig om spijkers in eikenhout te krijgen en ik heb wel even met enige verbazing naar hem gekeken. Waar vroeger mijn ouwe heer zei dat ik de hamersteel er wel af kon zagen omdat ik mijn hand te dicht bij het ijzer hield, was deze jongen als een volleerde timmerman aan het timmeren. Met flinke klappen lukte het hem om alle spijkers er in te krijgen. Hij heeft gelukkig aanleg voor techniek en de jongste is nu ook besmet.

 

De productie mocht nog niet mee naar huis, want, zoals het hoort, het moet ook nog geschilderd worden.

 

De vorige keer heb ik een auto voor de jongste aap gemaakt, echter hij heeft hem meegenomen zonder enige vorm van verf of kleur aanbrengen. Hij is helemaal gek van auto's. Toen die de auto zag riep ie "Wauw" en weg was die. Toen ik er nog wat van zei riep ie alleen nog maar terug 'MIJ AUTO'.

 

Omdat ik vanmorgen af en toe toch even moest wachten heb ik, op verzoek van de oudste, maar weer even een volgend project in elkaar gezet. Hij is gek op paarden, ben benieuwd of deze geverfd wordt.

_________________
Groet,

Henk

 

26 juni 2015

Gisteren bleef de oudste kleinzoon logeren bij opa en oma. Veel wensen, gaan we pannenkoeken eten, mag ik ook nog in bad, chips, enz....... en o ja Opa..... wanneer gaan we weer wat timmeren...??????

 

Hoewel we vandaag al 3 productielijnen hadden lopen, toch maar even tijd gemaakt om wat voorbereidingen te treffen en al vast wat onderdelen in elkaar gezet. De keuze is gevallen op een lantaarn en een heuse oude auto.

 

Alles staat nu in elkaar en te drogen. Er moeten nog een paar kleine dingen aangebracht worden, die doe ik gezamenlijk met de kleintjes. Dat kost hooguit 15 minuten, lang genoeg om hun aandacht vast te houden en hen het gevoel te geven dat ze wat gemaakt hebben. Daarna nog even hier en daar wat schuren en dan mogen ze onder begeleiding van oma weer gaan schilderen.

_________________
Groet,

Henk

 

 

15 mei 2015

 

We zijn gezegend met 2 kleinkinderen. Déon is nu 5 jaar en Armin is bijna 2. De oudste heeft altijd wel interesse gehad in knutselen. Hij kwam dan ook regelmatig mijn werkkamer binnen met de vraag of hij wat met opa kon timmeren. Nu de projecten verplaatst zijn van de werkkamer naar de werkplaats, lopen beide heren regelmatig binnen. De jongste begint nu ook al met gereedschap rond te lopen.

 

Omdat mijn oude werkkamer zich in het huis bevond, mocht er niet teveel stof gemaakt worden. Mijn bureaublok had een lade waar ik al het afvalhout van de kits bewaarde en zo werd er regelmatig iets in elkaar getimmerd van afvalhout. Nu bemoei ik mij meer met het in elkaar zetten van het timmerwerk en moeders de vrouw is meer van de eindafwerking, het verven, enz. Voor de heren is een voorraad kinderverf en kwasten aangekocht. Voorwaarde van deze heren is dat hun spullen wel bij de spullen van opa staan. Zo staan de potjes kinderverf bij de dure verf van opa en liggen de kwasten naast de penselen van opa. Regelmatig worden de spullen onderling uitgewisseld, maar dan is het meer in de richting van de kleine heren.

In de afgelopen jaren hebben we dus gezamenlijk een flink aantal timmerwerken in elkaar gezet en geschilderd. Zeker voor de speciale dagen, zoals moederdag, werden hele timmerwerken in elkaar gezet. Oma's en een moeder zitten regelmatig met tranen in hun ogen omdat ze iets krijgen waarvan ze niet weten wat het is.

 

Zo kreeg oma van haar kleinzoon een gitaar, samen gesteld uit afvalhout en elastieken. Geverfd met hoogwaardige Admiraltypaint. Na het uitpakken kreeg

Déon een dikke kus van oma, waarna ze met tranen in haar ogen zei... Wat een mooie schep!

 

Omdat we dus nu beschikken over een werkplaats, kunnen we wat professionelere werkstukken gaan produceren. Via internet hebben we een aantal houten bouwpakketten gekocht. Voor een paar euro heb je al een bouwpakket waarmee je menig moeder en oma in tranen krijgt.

 

Voor moederdag hadden we 2 fotolijstjes gekocht die de beide kleine heren alleen maar hoefden te schilderen/kleuren. Foto van hunzelf er in, inpakken en hopla... mama wederom in tranen en roepend... 'wat lief!'

 

Deze week met Déon het eerste bouwpakket in elkaar gezet. Nu kun je het pakket alleen zo in elkaar steken maar als je het dan laat vallen kun je weer opnieuw beginnen. Opa is niet van de spijkers, dus het pakket wordt goed gelijmd en geschuurd. Nu hebben de kleine heren nog niet het geduld om achter elkaar geconcentreerd te zijn. Zo kan het voor komen dat opa aan alleen aan het knutselen is en zij regelmatig komen kijken of het goed gaat.

Ach, ze zijn nog jong en ik ben al blij dat ze wat met hun handen kunnen maken. In de toekomst zullen ze zeker beter worden dan hun opa.

 

Ik heb besloten een blog op mijn site te zetten, om te laten zien dat er genoeg mogelijkheden zijn om met de kleintjes wat te doen op gebied van modelbouw. Ons eerste project was een vliegtuig. Deze is gisteren onder begeleiding van oma geschilderd.

_________________
Groet,

Henk